- бефаровез
- [بي فراويز]либосе, ки бе фаровез дӯхта шудааст◊ даҳони бефаровез лаққӣ, ҳарзагӯй
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
фаровез — [فراويز] 1. ҳиҷоби либос, пардаи либос, аз миён пойини курта 2. маҷ. шарму ҳаё, шахси бефаровез бешарму ҳаё 3. ҳошия, канора, зеҳе, ки ба бар ва домани ҷома дӯхта мешавад; даҳони бефаровез пургӯӣ, бемулоҳиза сухан гуфтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
белаҷом — [بي لجام] 1. аспе, ки лаҷом надорад 2. маҷ. шахси даҳонаш бефаровез, бадзабон, бемулоҳиза … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даридадаҳан — [دريده دهن] кит. киноя аз одаме, ки даҳонаш бефаровез аст, бадгап, беандеша гапзананда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даҳон — (даҳан) [دهان // دهن] 1. узви инсон ва ҳайвон, ки забон ва дандонҳо дар он ҷойгир аст 2. қисми саркушодаи зарф, тӯп, шиша ва ғ. ; ҷои даробарои баъзе чизҳои миёнковок, мадхал: даҳони ғор 3. гуфт., маҷ. калима: як ду даҳон гап задан; як даҳон…… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шалақ — [شلق] фарсуда, аз кор баромада ◊ даҳанаш шалақ одами даҳонаш бефаровез, шартакигӯй; шалақ шудан фарсуда шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ